
Los días pasan pero mi verano no llega. Llegará el 1 de agosto, si todo va bien, y quizá no tenga ni ganas. Bueno, ganas sí que tengo pero son unas ganas discretas, con fuerza de voluntad como para ser objeto de una represión y no quejarse. Con unos cuantos días a la semana de descanso puedo continuar con la máquina encendida hasta que llegue el frío.
Vuelvo a mi método de repetición de fotogramas. Fin del post.
8 comentarios:
Cómo mola la canción nueva... Tienes un gusto exquisito :D
Ya te llegará el verano, ya.
;)
Llegará, no?
pues vaya post triste. que no triste post. pero bueno, la verdad esq es una foma de congelación, no cabe duda. sí pq paralizada no es algo festivo precísamente. vuelve a empezar el temita. haberte currao un par. y nada, animosos animillos. au
Son cosas que pasan, momentos que todos tenemos, sabes que puedo decírtelo por experiencia!;)
Pero no te preocupes, ya verás que un día te levantas y te olvidas todo!
un besito!
LLEGARÁ!
(rollo "PODEMOS!")
¡LLEGÓ! (pero en stand by hasta el 1 de agosto)
(rollo "¡hemos podido!")
Arribarà?
Però si jo porte vivint de l'estiu almenys 3 setmanes ja!!! EN això que comença el bon oratge, les ganes d'anar a la platja o a la piscina, de començar amb els campaments i les escapades ràpides, les marxes, les vesprades sense parar, les nits de sopar d'entrepà fora casa...
Així q tingues ben clar que està arribant! I si no el veus, de seguida m'aprope cap allí per fer-te'l veure!!
Un besot piccione!
Ehi Sus! Enciende el modo "movimiento", anda.
Leí tu comment en mi blog. Sí, estoy por los madriles. A ver si te mando un correíto y te cuento.
Cuídate mucho rebonica y a ver si también nos vemos un finde de los que baje a Valencia.
Besets.
Zoe
Publicar un comentario